Tomás Carlovich
Tomás Carlovich | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Bizitza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jaiotza | Rosario, 1946ko apirilaren 19a | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Herrialdea | Argentina | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Heriotza | Santa Fe, 2020ko maiatzaren 8a (74 urte) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Heriotza modua | giza hilketa: garuneko odoljarioa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hezkuntza | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hizkuntzak | gaztelania | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jarduerak | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jarduerak | futbolaria | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Posizio edo espezialitatea | erdilaria | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Izengoitia(k) | Trinche |
Tomás Felipe "Trinche" Carlovich (Rosario, 1946ko apirilaren 19a - ib., 2020ko maiatzaren 8a) argentinar futbolaria izan zen.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Argentinara joandako Kroaziako iturgin baten semea zen. Beste zazpi anai-arreba zituen, eta gurasoekin batera kozkortu zen, Rosarioko auzorik txiroenetako batean: Belgranon. Hango kaleetan hasi zen jokatzen, Rosario futbola gehien sustraituta dagoen Argentinako hirietako bat baita. Han jaio ziren, besteak beste, Marcelo Bielsa Athleticeko entrenatzaile ohia, eta Leo Messi Bartzelonako jokalaria. Bielsak miretsi egiten zuen Trinche, eta urteetan joan zen haren partidak ikustera.[1]
Lotura estua zuen bere auzoarekin. Jaio zen etxe berean bizitzen segitzen zuen. Plazeragatik jokatzen zuen, eta ohikoa zen entrenatzera ez joatea, hura esnatu behar izatea partida egunetan.
Rosario Centraleko harrobian aritu zen. Baina partida bakarra jokatu zuen lehen taldearekin, 1969an, Los Andesen kontra. Gero, Central Córdobak fitxatu zuen, bere betiko taldeak. Entzungor egin zien atzerritik zetozkion eskaintzei; bestea beste, AEBetako Cosmos taldearenari. Han jokatzen zuen Pelék. Nahiago zuen Bigarren edo Hirugarren Mailako zelaietan jokatu.
Ezkerra zen, eta beti bost zenbakiarekin jokatzen zuen. Fisikoki oso indartsua zen, eta hanka luzeak zituen. Hari baloia kentzea nekeza zen, oso trebea baitzen oinekin, eta nahi eran mugitzen zuen. Berak asmatu zuen tunel bikoitza. Aurkariari baloia hanka tartetik pasatu, jaso, eta kontrako norabidean berriro ere berdin egiten zien. Atzelariek erotuta amaitzen zuten.
Haren mitoa, hala ere, 1974ko apirilaren 17an hasi zen. Argentina Alemanian jokatzekoa zen Munduko Kopa prestatzen ari zen, eta adiskidantzazko partida bat antolatu zuen Rosarioko jokalariz osatutako selekzio baten kontra. Trinchek gidatuta, erakustaldia eman zuten Rosarioko jokalariek. 500 zaleren aurrean jokatu ohi zuen naturaltasunarekin jokatu zuen Newell's Old Boysen zelaian. 35.000 ikusle bildu ziren.
Partida amaitzeko ordu erdi falta zenean aldatu zuten. Rosarioko jokalariz osatutako taldea 3-0 ari zen irabazten, eta partida barrutik bizi izan zutenek diote Argentinako hautatzaile Vladislao Capek eskatu zuela kentzeko. Ohiko patxadarekin irten zen berdegunetik, eta partida amaitzera itxaron gabe, botak kendu, eta, beti egin ohi zuen bezala, lagunekin joan zen afaltzera. Hori bai, aurretik boten takoak lizatu egin zituen.
Alemaniako Munduko Koparen ostean, César Luis Menottik hartu zuen Argentinaren selekzioaren gidaritza, eta lagunarteko partida bat jokatzeko deitu zuen. Ez zen azaldu. Hautatzaileak gerora azaldu zuen arrazoia. «Arrantza egitera joan zen, egun aproposa zegoelako horretarako». Arrantza zuen, hain zuzen, beste pasioetako bat. Jokalariak ez zuen ukatu arrazoia hori izan zenik.
Aurkarien zaleek ere estimatzen zuten haren jokoa. Partida batean, epaileak kanporatu egin zuen. Baina bi taldeetako zaleak epaileari oihuka eta txistuka hasi ziren. Trinchek jokatzen segitzea nahi zuten, eta epaileak berdegunera itzultzeko baimena eman zion. Beste partida batean bere burua egotzi zuen, ez zuelako etxera bueltatzeko azken autobusa galdu nahi.
Lasai bizi zen auzoan. Ohikoa zen auzoko umeekin baloiarekin jokatzen ikustea. Ez zuen lan finkorik, eta lagunen eta taldekide ohien laguntza izan zuen azken urteetan aurrera egiteko.
Ibilbidea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Kluba | Urtea |
---|---|
Rosario Central | 1969-1970 |
Flandria | 1971 |
Central Córdoba | 1972-1974 |
Independiente Rivadavia | 1976 |
Colón | 1977 |
Central Córdoba | 1978 |
Deportivo Maipú | 1978-1979 |
Andes Talleres | 1979 |
Central Córdoba | 1980-1983 |
Provincial de Pergamino | 1984 |
Newell´s Old Boys de Cañada de Gómez | 1985 |
Central Córdoba | 1986 |
Argentino de Monte Maíz | 1988 |
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Arratibel Gascon, Ainara. (2020-05-14). «Futbolari ikusezina» Berria CC BY-SA 4.0 lizentziapean.